لجبازی در کودکان

لجبازی در کودکان

بررسی نشانه‌های اختلال لجبازی و نافرمانی و علل آن

به شما تلفن بزنیم
 
"به ستوه آمده‎ام، نمی‎دانم چه‎کار کنم، هر چیزی به او می‎گویم یا گوش نمی‎دهد یا برعکس عمل می‎کند، انگار با من سر‎لج دارد!". این‎ها جملات مشترک والدینی است که کودک لجبازی دارند و معمولا از دست آن‎ها عاصی و ناتوانند.

نشانه‎های اختلال لجبازی و نافرمانی

برای تشخیص اختلال لجبازی و نافرمانی در شش ماه گذشته، حداقل چهار نشانه از علائم زیر باید در کودک یا نوجوان وجود داشته باشد تا این اختلال تشخیص داده شود:
  1. اغلب اوقات خشمگین است.
  2. کینه‎جو است. 
  3. انتقام‎جو است (انتقام‎جویی با کینه‎جویی متفاوت است، معمولا در انتقام‎جویی یک فعل انجام می‎شود). 
  4. با ارکان قدرت مانند والدین و مربی‎ها دچار مشکل می‎شود.
  5. از دستورات و مقررات فعالانه سرپیچی می‎کند.
  6. دیگران را به‎خاطر اشتباهات خودش سرزنش می‎کند.
  7. در مسائلی که مرتبط با او نیست مداخله می‎کند و به دفاع بی‎مورد از دیگران می‎پردازد.
معمولاً این علائم منجر‎به افت عملکرد در خانه و محیط آموزشی شده است.

تفاوت لجبازی با اختلال لجبازی و نافرمانی

کودک یا نوجوان اگر دارای علائمی که در متن بالا مطرح شد نبود و گه‎گاه با ارکان قدرت دچار مشکلاتی شد و لجبازی‎هایی انجام داد، دیگر دارای اختلال لجبازی و نافرمانی نیست و صرفا رفتارهای لجباز‎گونه دارد.
 

علت‎های اختلال لجبازی

1. ژنتیک

از اصلی‎ترین دلایل اختلال لجبازی و نافرمانی ژنتیک است. ژنتیک همراه با عوامل دیگر مانند سبک فرزند‎پروری احتمال بروز این اختلال را افزایش خواهد داد.

2. سبک‎های فرزند‎پروری

سبک‎های فرزند‎پروری منفی مانند مستبدانه و طرد‎کننده منجر‎به بروز اختلال لجبازی و نافرمانی می‎شود. سبک‎های فرزند‎پروری را بر اساس دو معیار کنترل و محبت در نظر می‎گیرند. در سبک فرزتد‎پروری مستبدانه، کنترل بیش‎از‎حد و محبت بسیار ناچیز است و در سبک فرزند‎پروری طرد‎کننده کنترل و محبت هر‎دو ناچیزند.

3. تنبیه فیزیکی

تنبیه فیزیکی در کودکان اثرات متفاوتی دارد، در برخی از کودکان منجر‎به کاهش عزت‎نفس می‎شود و در برخی از آن‎ها منجر‎به بروز پرخاشگری و لجبازی.
معمولا تنبیه فیزیکی منجر‎به خشم بسیار، کینه‎توزی نسبت به فرد تنبیه‎کننده، القاء این منطق که اگر مسأله‎ای برخلاف میلش باشد می‎تواند کودکان کوچک‎تر را مورد آزار فیزیکی قرار دهد و پنهان‎کاری کند.
 
لجبازی در کودکان
تصویر شماره 1- لجبازی در کودکان

 

4. عدم توجه کافی به کودک

کودکان در سنین اولیه رشد نیازمند توجه عاطفی و روانی والدینشان هستند. بخشی از این ارضاء توجه از طریق بازی انجام می‎شود. پژوهش‎ها نشان داده که کودکانی که در سنین اولیه رشد همراه با والدینشان بازی می‎کنند، رشد و سلامت روان به‎هنجارتری دارند و کمتر احتمال بروز لجبازی در آن‎ها وجود دارد.
 
باید در نظر گرفت که ارائه الگوی دلبستگی ایمن، توجه به نیاز‎های عاطفی و روانی کودک و سبک فرزند‎پروری مقتدرانه می‎تواند به کودک کمک کند تا دنیا را أمن‎تر و مطمئن‎‏تر ببیند و دراینصورت کودک لجبازی‎های کمتری خواهد داشت.
 
برای آموختن و مشاوره هر‎چه بهتر در زمینه سبک‎های فرزند‎پروری می‎توان از متخصصین مرکز خدمات مشاوره و روانشناختی مهرپندار بهره گرفت.
حمید شمسه بازدید: 1263 تاریخ: آدرس وب

بزودی با شما تماس می‌گیریم

دیدگاه خود را بیان بفرمائید

  • هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است
قالب:
جنسیت: