سازمان بهداشت جهانی در سال 1993 میلادی بحث مهارتهای زندگی و پیشنهاد آموزش جهانی و همگانی را، با هدف تحقق بخشیدن به توانمندیهای بشر در مقابل مشکلات و آسیبها، ارائه نمود.
آموزش مهارتهای زندگی در ایران از سال 1377 شروع شده است. هدف از آموزش این مهارتها، کمک به افراد در جهت شناخت هرچه بهتر خود، کنترل هیجانات و استرسها و حل کردن هرچه بهتر مسائل و مشکلات است.
1) تواناییهای روانی و اجتماعی لازم برای رفتار انطباقی و مؤثر که افراد را قادر میسازند تا بهطور مؤثری با مقتضیات و چالشهای زندگی روزانه مقابله کنند. آموزش این مهارتها موجب ارتقاء رشد شخصی و اجتماعی، محافظت از حقوق انسانها و پیشگیری از مشکلات روانی و اجتماعی میشود.
2) مهارتهای زندگی مجموعهای است از تواناییهای روانی-اجتماعی لازم که زمینه سازگاری و رفتار مثبت را فراهم میآورند و فرد را قادر میسازند تا مسئولیتهای نقشهای خود را بپذیرد و با چالشهای زندگی راحتتر کنار آمده یا مقابله نماید.
1) افزایش تابآوری
2) ایجاد رفتار مثبت و مؤثر
3) کسب توانایی سازگاری با شرایط زندگی
مهارتهای زندگی، هم به صورت یک راهکار إرتقای سلامت روانی و هم به صورت ابزاری در کاهش و پیشگیری از آسیبهای روانی اجتماعی کاربرد دارد.
- خانواده
- مسائل زناشویی
- اعتیاد
- انواع خشونت
- آزار کودکان
- خودکشی
- ایدز
- پرخاشگری
- استرس و اضطراب
و ...
خودآگاهی به این معناست که چگونه به خود نگاه کرده و براساس این نگاه چه احساسی پیدا کنیم. نوع خودآگاهی، پیشبینیکننده احساس رضایت و یا نارضایتی ما از خودمان و زندگی است.
مهارت همدلي يعني توانایی ورود به دنیای فردی دیگر. اینکه به وضوح بتوانیم احساسات شخص را در آن لحظه و معنی آن احساسات را درک کنیم و بتوانیم به روشی با او ارتباط برقرار کنیم که او احساس کند درک شده است.
فن انتقال اطلاعات، افکار و رفتارهای انسانی از یک شخص به شخص دیگر.
نوع رفتاری که افراد در موقعیتهای مختلف از خود بروز میدهند، مانند سبک منفعلانه، پرخاشگرانه و جرأتمندانه.
توانایی اتخاذ تدابیر مناسب جهت انتخاب راه حل مؤثر در برخورد با مسائل روزانه.
ایجاد راه حل مؤثر یا سازگارانهای برای مسائل متعدد زندگی.
یک فرایند شناختی فعال هدفمند و سازمانیافته است که شخص با استفاده از آن به بررسی افکار و عقاید خود و دیگران و یا موقعیتهای خاص میپردازد و با ارزشیابی و تفسیر ماهرانه خود، به درک و فهم روشنتر و بهتری دست مییابد.
فرآیندی است ذهنی که مستلزم خلق اندیشههای تازه و یا یکپارچگی جدیدی میان اندیشههای موجود است.
توانایی شناخت هیجانات، مدیریت آنها و کاربرد صحیح هیجانات در مواقع نیاز.
استرس یک واکنش جسمی یا رفتاری است در مقابل تحریک درونی یا بیرونی و این مهارت برای نحوه کنترل استرس زاها کمککننده است.
دیدگاه خود را بیان بفرمائید❤