روابط صمیمانه سه عنصر فعال دارد: تعهد، صمیمیت و میل یا شهوت.
وجود یا عدم وجود هر یک از این عناصر است که ماهیت روابط صمیمانه را معین میکند. ترکیب مختلف عناصر سهگانه به شکل گیری سبکهای متفاوت عشق میانجامد که به اختصار به توصیف آن میپردازیم:
• علاقه مندی: مستلزم صمیمیت است اما تعهد یا میل در آن وجود ندارد.
• دل باختگی: عاشق شدن در اولین نگاه است. در دل باختگی عنصر میل وجود دارد ولی این رابطه آن قدر عمیق نمیشود که در آن تعهد و صمیمیت ایجاد شود.
• عشق خالی: تعهد بدون صمیمیت و میل است. عشق تهی در روابط کسل کنندهای مشاهده میشود که زوجها بدون انگیزه و صرفاً به علت نداشتن اعتقاد به طلاق در کنار هم میمانند.
• عشق رمانتیک: ترکیبی از میل یا شهوت و صمیمیت است، اما تعهد در آن به چشم نمیخورد. بنابراین رابطهای عمیق بدون عنصر تعهد است.
• عشق ابلهانه: عشق هالیوودی است. زن و مرد دیوانه وار عاشق هم میشوند و بدون شناخت واقعی از یکدیگر ازدواج میکنند.
• عشق رفاقتی: صمیمیت و محبت توأم با تعهد ولی بدون میل و شهوت است. این عشق رابطهای دوستانه و طولانی مدت است. عشق رفاقتی عشق افلاطونی یا زناشویی صمیمانه بدون میل جنسی است.
• عشق کامل: رابطهی ایدهآل شامل هر سه عنصر میل، تعهد و صمیمیت است.
بررسی سبکهای مختلف عشق دو نتیجه مهم به دست میدهد: از یک طرف باید متوجه باشیم که حفظ یک رابطهی درازمدت در سطح عشق کامل دشوار است، اما امکان پذیر است. در هر رابطهای فراز و نشیبهای معمول وجود دارد. از طرف دیگر باید بدانیم که در یک رابطه طولانی مدت، همهی ما معیارهایی داریم که تعیین میکنند چه چیزهایی قابل قبول و یا غیرقابل قبول هستند. وقتی خود را در رابطهای میبینید که رضایت بخش نیست، باید دست به کار شوید و اقدامی بکنید. یک راه حل بسیار مفید و کارآمد آن است که با کمک یک روانشناس عناصری که در رابطهی شما جایشان خالی است را تکمیل کنید.
دیدگاه خود را بیان بفرمائید❤