به منظور افزایش سطح شادی باید اجزای شادی شناخته شوند. شادی از سه جزء تشکیل شده است. سهم عوامل ژنتیکی تقریباً 50%، سهم شرایط محیطی تقریباً 10% و سهم فعالیتهای آگاهانه در حدود 40% است. این سه فاکتور اصلی روی سطح دائمی شادی اثر خواهند گذاشت. این سه فاکتور عبارتند از: نقطه ثابت، شرایط زندگی و فعالیتهای آگاهانه (با نیت قبلی).
بزرگترین سهم شادی در عوامل ژنتیکی است که این فاکتور را نقطه ثابت مینامند. پس سطح معین و ثابتی از شادی از والدین به ارث میرسد و موروثی میباشد.
جزء دوم شادی شرایط زندگی است که شامل عوامل ملیتی، جغرافیایی و فرهنگی منطقهای است که فرد در آن زندگی میکند و همچنین شامل فاکتورهای جمعیت شناسی مانند سن، جنسیت و قومیت میباشد.
این سطح دسته وسیعی از فعالیتهایی است که مردم انجام میدهند یا در فکر انجام آنها هستند. رفتارها و فعالیتهای فراوانی وجود دارند که افراد برای انجام آنها انرژی صرف میکنند. این فعالیتها مستلزم صرف انرژی هستند، یعنی خود به خودی انجام نمیشوند. در واقع تفاوت اصلی بین فاکتور شرایط زندگی و فعالیتهای آگاهانه اتفاقی بودن آن است. فاکتور شرایط زندگی تقریباً تصادفی است، اما فاکتور فعالیتهای آگاهانه در اختیار خود فرد میباشد. این بعد نیز خود به سه حوزه تفکیک میشود که شامل:
_فعالیتهای رفتاری مانند ورزش منظم، محبت ورزیدن به دیگران، حضور در اجتماعات،
_فعالیتهای شناختی مانند توجه به نعمتها و موهبتها، تفکر راجع به امور مثبت در زندگی و
_فعالیتهای داوطلبانه: مانند تلاشهای معنادار در زندگی و همچنین تلاش جهت رسیدن به اهداف شخصی میباشد.
دیدگاه خود را بیان بفرمائید❤