مطالعات نشان میدهد بین ثروت و رضایتمندی همبستگی مثبتی وجود دارد، ولی همین مطالعات نشان میدهد مردم کشورهای فقیرتر مانند ایرلند از مردم کشورهای غنیتر نظیر آلمان از شادی بیشتری برخوردارند.
در داخل یک کشور نیز میتوان این گونه سؤال کرد که آیا افراد ثروتمند از افراد غیر ثروتمند شادترند؟
داشتن سرپناه، غذا و امنیت از پایههای اصلی شادی به شمار میروند، ولی زمانی که افراد از این امکانات اولیه برخوردار باشند و ضروریات زندگی خود را تأمین کرده باشند، دیگر ثروت نقش اساسی ندارد.
ثروت مانند سلامت است. فقدان آن بدبختی و ناشادی به بار میآورد ولی هیچ گونه مانعی برای خوشبختی به همراه ندارد. حتی اگر آمار افسردگی و خودکشی را در نقطه مقابل ابراز شادی ارزیابی کنیم، خواهیم دید میزان افسردگی و خودکشی به مراتب بیشتر از گذشته شده است.
کشوری مانند هندوستان با درصد بالای فقر مردمانش، جزو شادترین کشورها میباشد و این نشان میدهد که در شاد بودن افراد، نوع نگاه هر جامعه به زندگی بسیار مؤثرتر از عوامل دیگری مانند ثروت است.
ثروت میتواند در ایجاد شادی و امکانات شاد بودن تأثیر قابل توجهی داشته باشد، ولی نکته اصلی در شادی، احساس رضایتمندی حاصل از شادی است که ثروت تأثیر کمتری در آن دارد. چه بسا افراد ثروتمندی وجود دارند که تفریحات و مسافرت و امکانات رفاهی فراوانی دارند ولی احساس رضایتمندی که ناشی از شادی عمیق است در آنها وجود ندارد.
برخی از محققان معتقدند که ثروت شادی را تضمین نمیکند، بلکه فرصتی را برای فعالیتهای لذت بخش، آموزش و بهداشت بهتر فراهم میکند و بدین ترتیب میتواند در ایجاد شادمانی مؤثر باشد.
ثروت و برخورداری از امکانات مادی یکی از واسطههای اثرگذار برروی شادی میباشد. اما نباید این موضوع را از نظر دور داشت که ثروت مادی نیز مانند سایر موضوعات اعتباری دارای نسبتی از تأثیر میباشد. بدان معنا که شرایط و فضایی که فرد در آن زندگی میکند تأثیر قابل توجه تری نسبت به ثروت و مادیات دارد.
دیدگاه خود را بیان بفرمائید❤