خیلی از روزها بی‌دلیل دلشوره و نگرانی داشتم، یا کافی بود که تماس بگیرم با مامان یا بابا و آنها گوشی‌شان را یکی دو دفعه جواب ندهند، آن وقت سطح اضطرابم به قدری بالا میرفت که قابل کنترل نبود. کوچکتر که بودم نیمه شبها از خواب بیدار میشدم و آهسته میرفتم بالای سر مامان که ببینم نفس میکشد یا نه. همیشه ایام امتحانات دچار اضطراب میشدم. بعدها در مورد سلامتی، آینده، خانواده و شغل دچار اضطراب شدم. اضطرابم به قدری بالا بود که امانم را برید، دیگر باید کاری میکردم. تا این که با مرکز روانشناسی مهرپندار آشنا شدم و به کمک روانشناسم تحت درمان قرار گرفتم.
اینها صحبتهای فردی است که سالها از اختلال اضطراب فراگیر رنج میبرد.
GAD نوعی اختلال اضطرابی است که معمولاً به صورت نگرانی نامعقول و بیش از حد در مورد آینده، سلامت، نزدیکان، شغل و فعالیتهای روزمره است.
برای تشخیص اختلال GAD نگرانی و اضطراب در مورد آینده، سلامت، شغل، تحصیلات، خانواده و نزدیکان حدأقل شش ماه باید وجود داشته باشد.
این اضطراب و نگرانی به صورت روزمره بوده و معمولاً زمانی که فرد دچار اضطراب میشود، لحظه به لحظه بر شدت اضطرابش افزوده میشود.
معمولاً اختلال GAD دو برابر در زنان اتفاق میافتد.
اغلب شروع این اختلال از دوره نوجوانی و یا اواسط عمر شروع میشود و شدت اختلال در اواسط عمر به بالاترین حد ممکن میرسد.
فروکش کامل این نشانههای اضطرابی بدون درمان کامل تقریباً به ندرت رخ میدهد.
در سنین ابتدایی نگرانیهای عمده بیشتر در مورد مدرسه و امتحانات است، اما در سنین بالاتر نگرانیها در مورد سلامت، خانواده و آینده میشود.
یکی از عوامل به وجود آورنده اختلال اضطراب فراگیر ژنتیک است. پژوهشها نشان داده است که شیوع اختلال GAD در دوقلوهای یک تخمکی به مراتب بیشتر از دوقلوهای دو تخمکی است.
تجربه یک رویداد حادثه زا و یا مشاهده آن، چه برای خود شخص، چه برای نزدیکان میتواند منجر به بروز اختلال GAD شود. تجربه یک رویداد حادثه زا مانند از دست دادن یک فرد نزدیک باعث نگرانیها و دلشورههای مختلفی در زندگی شخص میشود.
داشتن یک والد مضطرب الگویی در زندگی میشود که دنیا را جای ناامنی در نظر گرفته و همواره نگرانیهای روزمرهای داشته و همیشه گوش به زنگ یک اتفاق ناگوار باشد.
طرحوارهها باورهای عمیقی هستند که در دوران کودکی و نوجوانی ساخته میشوند. طرحوارهها معمولاً به واسطه ارتباط با والدین، همسالان و یا محیط پیرامون شکل میگیرند. یکی از طرحوارههای افرادی که اختلال GAD دارند، طرحواره آسیب پذیری است. داشتن این طرحواره در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر منجر به گوش به زنگی و نگرانی در مورد اتفاقات ناگوار میشود.
معمولاً فردی که اختلال GAD دارد به دلیل نگرانیهای بیش از حد در مورد وقوع یک اتفاق ناگوار، اضطراب بالایی را تجربه میکند.این مسأله حتی میتواند در تمرکز فرد خلل ایجاد کرده، وابستگیهای شدید عاطفی را پدید آورد و همچنین منجر به اجتناب از بسیاری از موقعیتهای زندگی شود.
برای درمان اختلال اضطراب فراگیر هم از درمان دارویی استفاده میشود و هم از درمانهای روانشناختی. داروهای ضد اضطراب تا حدودی به رفع علائم اضطرابی فرد کمک میکند، اما شاید درمان کامل تر، درمان شناختی-رفتاری برای این اختلال است.
از آنجایی که تمامی علائم اختلال GAD ناشی از افکار میباشد، در درمان شناختی-رفتاری با به چالش کشیدن این افکار و آموزش ریلکسیشن، فرد هم علائم اضطرابیاش کاهش یافته و هم افکارش واقعبینانه تر میشود.
با تماس با مرکز خدمات مشاوره و روانشناختی مهرپندار و بهره گیری از خدمات متخصصین مجرب میتوان گامی در راه کاهش علائم اضطرابی و پیش به سوی سلامت روان برداشت.
دیدگاه خود را بیان بفرمائید❤