هر گاه فرد با أعمالی از سوی دیگران مواجه شود که آسیب زننده و مزاحم اهداف و خواستههای فرد باشد و جبران آن آسان نباشد به احتمال زیاد خشمگین میشود.
اگر افراد در معرض آسیبهای عمدی افراد دیگر که قابل پیشگیری هم بوده، قرار گیرند به احتمال زیاد خشمگین میشوند.
در صورتی که آسیب یا خطر غیرمنتظره پیش بیاید، افراد بیشتر خشمگین میشوند.
زمانی که آسیب ناشی از أعمال دیگران است در مقایسه با زمانی که آسیب ناشی از أعمال خود فرد است، احتمال زیادی وجود دارد که فرد با خشم واکنش نشان دهد.
بیشترین دلیلی که برای خشمگین شدن گزارش شده است، نشان دادن اقتدار و استقلال خویشتن است. تقویت رابطه با فرد خشم برانگیز و آزار دهنده و تحت فشار قرار دادن آن فرد برای تغییر رفتار خود، به ترتیب دومین و سومین علت شایع هستند. همچنین انتقام گرفتن و تخلیه نیرو به عنوان دلایل دیگر خشم هستند.
معمولاً خشم افراد با واکنشهای منفی از جانب دیگران مواجه میشود. بیشتر این واکنشها عبارتند از: بی تفاوتی یا عدم نگرانی، دفاع، عذرخواهی یا دیگر علائم پشیمانی، خشم یا خصومت، انکار مسئولیت، احساس ناراحتی، تعجب، طرد شدگی، شوخی و بی خیالی یا سکوت. واضح است که این واکنشها در برابر خشم عمدتاً به نفع فرد خشمگین نیست.
بعد از شناخت این مسأله که دیگران به ابراز خشم واکنش منفی نشان میدهند، تعجبی ندارد که بدانید غالب افراد ابراز خشم خود را حالتی ناخوشایند میدانند. بیشترین واکنش افراد به ابراز خشم خود عبارتند از: احساس تحریک پذیری، خصومت، عصبانیت، افسردگی، ناراحتی و غمگینی، احساس شرمندگی و گناه، احساس آرامش، رضایت و خشنودی، احساس خوشحالی، سرحالی، احساس پیروزمندی، اعتماد و تسلط.
دیدگاه خود را بیان بفرمائید❤